Το τραπέζι της Ναταλίας

Kι αφού τελειώσαν οι γιορτές και οι ευχές, ήρθε η επιστροφή στην καθημερινότητα, στην Αθήνα, στις δουλειές μας, «και του χρόνου να ‘μαστε καλά». Ήρθαν οι υποσχέσεις για δίαιτες μπας και γλιτώσουμε τα κιλά των γιορτών (εγώ ακόμη των περσινών γιορτών χάνω, αλλά δεν αγχώνομαι) και οι σαλάτες και τα βραστά κοτόπουλα.

Πριν από όλα αυτά, όμως, εγώ πρόλαβα ένα ακόμα εορταστικό τραπέζι, στο οποίο εκτός από καλεσμένη, κάνοντας πάντα την διαφορά, ήμουν και υπεύθυνη σίτισης των υπόλοιπων δέκα ανθρώπων.

Το τραπέζι θα γινόταν στο σπίτι της Ναταλίας κι η μαμά της είχε την ευγενική καλοσύνη να μας παραχωρήσει την κουζίνα της, την πιο εύχρηστη και μεγάλη και όμορφη κουζίνα που έχω μαγειρέψει ποτέ.

Το Σάββατο, το πρωί, ημέρα του δείπνου, φορτώθηκα τα μαχαίρια μου και τα μπαχαρικά μου κι ανέβηκα ως το Ψυχικό, ψωνίσαμε, κι άρχισε το πάρτυ.

Το μενού ήταν παραπάνω από πλούσιο κι εμείς όλοι παραπάνω από λιχούδηδες, οπότε είχα το περιθώριο να δράσω υπερβολικά, ως συνήθως. Συνεπώς, έφτιαξα δύο σαλάτες, 3 ορεκτικά, ένα ρυζότο για ενδιάμεσο και ένα κυρίως, χωρίς κανένα άγχος. Η κατανάλωση ήταν δεδομένη.

Μέσα σε όλα αυτά, παρότι εγώ θεώρησα ότι το ρυζότο ήταν ο βασιλιάς της βραδιάς, την παράσταση κέρδισε το αγαπημένο Kentucky fried chicken, από το οποίο δεν έμεινε ίχνος ως το τέλος της βραδιάς. 

 

Εντελώς εμπιστευτικά και μεταξύ μας, θα σας πω τη συνταγή του με τα άπειρα μυρωδικά και δοκιμάστε τη, θα είναι άψογη, δεν έχει εναλλακτική. Σημειωτέον, την έχω κάνει αρκετές φορές και κάθε φορά αλλάζω από κάτι, οπότε, για να είμαι ειλικρινής, θα σας πω την δική μου παραλλαγή για κοτοπουλάκια kfc που οι φήμες λένε ότι είναι νόστιμα.

Έχουμε και λέμε:

1-1,5 κιλά κοτόπουλο (στήθος, φτρούγα, μπουτάκι, ότι σας αρέσει)

1 κούπα αλεύρι

2 φλ. γάλα

1 αυγό (χτυπημένο καλά με το γάλα)

1 1/2 κ.σ. θυμάρι

3 κ.σ. ξερό μαϊντανό

1 κ.σ. ρίγανη

1 κ.σ. δενδρολίβανο

1 κ.σ. ξερό φασκόμηλο

1 κ.γ. ξερή μαντζουράνα

2 κ.σ. κρεμμύδι σε σκόνη

1 κ.σ. μουστάρδα σε σκόνη

1 κ.σ. πάπρικα γλυκιά

1 κ.σ. πάπρικα καπνιστή

1 κ.γ. μαύρο πιπέρι

2 κ.σ. σκόρδο σε σκόνη

1 κ.σ. τζίντζερ σε σκόνη

2 κ.σ. καφέ ζάχαρη

1 κ.σ.αλάτι

1 κ.σ. κύβο σε σκόνη της ΚΝΟΡ, κοτόπουλο

1 φακελάκι σούπα ντομάτας σε σκόνη

Βράζουμε το κοτόπουλο για λίγο, 10’–15’, σε αλατισμένο νερό, ώστε με λίγο τηγάνισμα που θα του κάνουμε στο τέλος να είναι καλά ψημένο. Το βγάζουμε από τη φωτιά και το κρυώνουμε.

Σε ένα μεγάλο μπολ χτυπάμε καλά το αυγό με το γάλα, βάζουμε μέσα το κρύο μισοβρασμένο κοτόπουλο, το κλείνουμε και το αφήνουμε για τουλάχιστον 1 ώρα στο ψυγείο. Όπως σε κάθε μαρινάρισμα, βέβαια,  όσο περισσότερη ώρα τόσο καλύτερα.

Εντωμεταξύ, ρίχνουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά σε ένα δυνατό κόφτη, και τα κάνουμε μία ωραία σκόνη παναρίσματος, ώστε όταν το βγάλουμε από το ψυγείο το κοτόπουλο να το πανάρουμε με τη σκόνη αυτή και αυτό ήταν.

Στη συνέχεια ακολουθούμε την κλασσική αγαπημένη διαδικασία: Τηγάνι, τραπέζι, πιάτο.

Καλή όρεξη και καλή χρονιά! Γεμάτη αγάπη και τραπέζια με φίλους!

Υ.Γ.: Ειδική ευχαριστήρια μνεία στον Αλέξανδρο, επίδοξο μάγειρα, ετών 16 και αδερφό της Ναταλίας, που χωρίς την βοήθειά του όλα τα nuggets θα είχαν γίνει κάρβουνο!