Μην το κρατάς, πέστο. Και ξαναπέστο αμα θες.

Εκδοχή 1

Γύρισες χθες βράδυ σπίτι ψόφιος από τη δουλειά και με ένα κεφάλι καζάνι. 

Πεινούσες σαν λύκος (δεν ξέρω για σένα, εγώ πεινούσα).

Ήθελες να φας κάτι αξιοπρεπές, αντάξιο των βασανιστηρίων που έχεις περάσει όλη μέρα  αλλά βαριόσουν οικτρά να ασχοληθείς σοβαρά με την κουζίνα σου. Κατέληξες να φας μια βλακεία απλώς και μόνο για να μην κοιμηθείς νηστικός και τσαλαπάτησες την αξιοπρέπεια σου που απαιτούσε να φας ένα φαγάκι της προκοπής για να ανταμείψεις τον εαυτό σου (δεν ξέρω για σένα δηλαδή, εγώ ψωμοτύρι έφαγα πάντως).

Εκδοχή 2

Γύρισες χθες βράδυ σπίτι ψόφιος από τη δουλειά και με ένα κεφάλι καζάνι (ή και όχι τελοσπάντων).

Περίμενες ένα καινούριο κούκλο γκόμενο (ή αντιστοίχως γκόμενα) που του είχες τάξει ένα ωραίο τραπέζι (ποιος ξέρει με τι σκοπούς - θου Κύριε-), αλλά βαριόσουν οικτρά να ασχοληθείς σοβαρά με την κουζίνα σου. Κατέληξες να παραγγείλεις μια μέτρια πίτσα και μια ακόμα πιο μέτρια σαλάτα και να επιδοθείς σε άλλους τρόπους εντυπωσιασμού.

Ήρθε η λύση για αυτές και πολλές ακόμα εκδοχές καθημερινής τρέλας που παρουσιάζεται ανάγκη ενός γρήγορου και πανεύκολου αλλά αξιοπρεπούς γεύματος: Η παντοδύναμη πέστο, που κάνει τα νερόβραστα μακαρόνια, σοβαρό ιταλικό πιάτο και το μίζερο φιλέτο κοτόπουλο, απόδειξη τεράστιου μαγειρικού ταλέντου.

Για μια δόση τεσσάρων έως πέντε (4-5) μερίδων χρειαζόμαστε:

·         Γύρω στα είκοσι λεπτά προετοιμασίας, συμπεριλαμβανομένου του μαδήματος της γλάστρας και του πλυσίματος του βασιλικού

·         ελαιόλαδο (extra παρθένο κατά προτίμηση γιατί τρώγεται ωμό)

·         2 σκελίδες σκόρδο (χωρίς το φύτρο τους)

·         1/4 κουταλιά γλυκού αλάτι

·         2 κουταλιές της σούπας κουκουναράκι καβουρδισμένο

·         1 κουταλιά της σούπας φουντούκι (χωρίς καθόλου φλούδα)

·         1 φλιτζάνι φρέσκα φύλλα βασιλικού (τα πατάμε καλά μέσα στο φλιτζάνι να χωρέσει αρκετά)

·         1/4 φλιτζανιού τριμμένη παρμεζάνα (σχεδόν σκόνη)

·         Λίγο από κάποιο άλλο τυρί τύπου γραβιέρας ή πεκορίνο επίσης τριμμένο σχεδόν σε σκόνη.

Και πάμε:

Βήμα 1^ο: Αντικολλητικό τηγάνι, το μάτι στο φουλ, ελάχιστο λαδάκι (μια κουταλιά της σούπας είναι υπεραρκετή) και μόλις κάψει ρίχνουμε μέσα το κουκουνάρι να ροδίσει . Σε λίγο παραπάνω από μισό λεπτό είναι έτοιμο. Μην το αφήσετε σε ησυχία ούτε για 10 δευτερόλεπτα, καίγεται αμέσως.

Βήμα 2^ο: Πλένουμε καλά τα φύλλα του βασιλικού που έχουμε τσουρομαδήσει πριν από την γλάστρα μας. Σημειωτέον, ένα φλιτζάνι φύλλα καλά πατημένα είναι μια μεσαίου μεγέθους γλαστρούλα με βασιλικό, στην οποία προσέχουμε να αφήνουμε τις κορυφές μετά από κάθε μάδημα για να μπορεί να ξανανθίσει.

Βήμα 3^ο: Βάζουμε στο μπλέντερ τα κουκουνάρια, το φουντούκι, το βασιλικό, τα τυράκια, το σκόρδο και το αλάτι. Χτυπάμε και σιγά σιγά βάζουμε και το λάδι αργά και σταθερά (περίπου μισό φλιτζάνι θα πάρει), μέχρι το μείγμα να γίνει ομοιόμορφο και οι ξηροί καρποί να σχεδόν σκόνη και αυτοί. Περί ορέξεως μπορείτε να αφήσετε κομματάκια λίγο πιο μεγάλα, εμένα μου αρέσουν.

Έτοιμοι!

Για πιο δυνατούς παίκτες υπάρχει και εξίσου δυνατή παραλλαγή πέστο με ψημένη πιπεριά Φλωρίνης (ή ένα μικρό βαζάκι από το σούπερ μάρκετ) και κάποιο σκληρό ελληνικό τυράκι με πολύ λίγη υγρασία όπως η ξερή μυζήθρα ή τυρί τύπου Δανίας. Σ’ αυτή την περίπτωση προσθέτουμε αλάτι μόνο στο τέλος και αφού δοκιμάσουμε γιατί τα τυριά είναι πολύ αλμυρά.

Άμα μπείτε στον κόπο κάντε δύο δόσεις ή και παραπάνω. Διατηρείται στο ψυγείο σε βαζάκι καλυμμένη με ελαιόλαδο, για αρκετό καιρό (ενάμιση μήνα σίγουρα) και χρησιμεύει σε μακαρονάδες, ψητά πουλερικά, σάντουιτς και όπου μπορείτε να την φανταστείτε.

Καλή όρεξη και εις άλλα με υγεία!